Ξημερώματα Δευτέρας 28ης Οκτωβρίου 1940. Ο χωροφύλακας της οικίας Μεταξά στην Κηφισιά ενημερώνει τον Έλληνα πρωθυπουργό ότι θέλει να τον δει ο Γάλλος πρέσβης, καθώς μες το σκοτάδι μπερδεύει τις σημαίες στο αυτοκίνητο του Γκράτσι. Ο Ιωάννης Μεταξάς με το που βλέπει τον Ιταλό πρέσβη, αντί του Γάλλου, καταλαβαίνει. Ας δούμε πως περιγράφει την σκηνή ο ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος..., ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως».
Ο Γκράτσι δεν ζει σήμερα για να ακούσει ότι το ΟΧΙ δεν το είπε ο Ιωάννης Μεταξάς αλλά ο Ελληνικός λαός, όπως ισχυρίζονται ανερυθρίαστα διάφοροι παραχαράκτες της ιστορίας. Με αυτό τον τρόπο άρχισε να γράφεται το Έπος του 1940. Ποιος όμως γνωρίζει τις μεγάλες μορφές εκείνης της εποχής; Σε ποιο σχολείο μαθαίνουν τον αγώνα του Αρχιστράτηγου Αλέξανδρου Παπάγου, που οδηγήθηκε αργότερα κρατούμενος στο Νταχάου; Ποιος δάσκαλος αναφέρεται στον πρωθυπουργό - διάδοχο του Μεταξά - Αλέξανδρο Κορυζή, ο οποίος αυτοκτόνησε την Μεγάλη Παρασκευή, 18 Απριλίου 1941, για να μην δει την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα;
Ποιος τιμάει την μνήμη του Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου, ο οποίος αρνήθηκε να ορκίσει κατοχική κυβέρνηση και αντικαταστάθηκε από τους Γερμανούς με τον βενιζελικό Δαμασκηνό, ο οποίος δεν είχε τέτοιο «πρόβλημα»; Ποιος θυμάται την Πηνελόπη Δέλτα, που αυτοκτόνησε την ημέρα που οι Γερμανοί έμπαιναν στην Αθήνα; Δεν θα ακούσετε κανέναν να τιμάει δημοσίως τους ηγήτορες της Ελλάδος το 1940. Λήθη και βαθύ σκοτάδι σκεπάζει τα πραγματικά περιστατικά της εποχής. Η ιστορία όμως δεν γράφεται με τις μικροπολιτικές σκοπιμότητες του καθενός. Το ΟΧΙ το είπε ο Ιωάννης Μεταξάς, μόνος του, εκφράζοντας όλο το Έθνος. Ο Ελληνικός λαός στήριξε βεβαίως αυτό το ΟΧΙ με το αίμα του στην Πίνδο και στα βουνά της Βορείου Ηπείρου, στην Πρεμετή και το Αργυρόκαστρο.
Ας συγκρίνουμε την στάση του Ιωάννη Μεταξά όμως με το «ευχαριστώ τους Αμερικανούς» του Σημίτη για να έχουμε ένα μέτρο συγκρίσεως στο θέμα της ηγεσίας. Δεν μπορούμε να λέμε σήμερα ότι τιμάμε την 28η Οκτωβρίου και να μην τιμάμε τους ανθρώπους που την δημιούργησαν. Διότι τα ιστορικά γεγονότα απορρέουν από τους ανθρώπους και τις πράξεις τους, τις αποφάσεις και τον αγώνα τους. Κρύβουμε τους ηγέτες του ΟΧΙ γιατί δεν τολμούμε να συγκριθούμε μαζί τους. Φοβόμαστε και την απλή έστω αναφορά στα ονόματά τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου